و شین عزیز
ما می بینیم
بقیه زیر پست هایتان
ابراز احساسات می کنند
و به اسم مان که تگ شده نگاه می کنیم
وبه دلتنگی تان که از تنهایی نیست
و همچنان پیاده روی می رویم
لیموناد می خوریم
اتوبوس سوار می شویم
هر از گاهی به صندلی خالی
روبه رومان نگاه می کنیم
یا به تصویرمان
در شیشه اتوبوس
و خودخواهانه
خوشحالیم
که جای خالی مان
در زندگی
مرتب شده ی یک
نفر
دلتنگی برای حرف های
گفته شده
و نگفته شده را
می اورد